Mc.1,6b-11 (6/01/2024)
6 Johannes droeg een kleed van kameelhaar
met een leren gordel om zijn lendenen
[zoals vroegere profeten]
en hij at sprinkhanen en wilde honing.
7 Hij kondigde aan:
“Er komt iemand aan die sterker is dan ik,
iemand zo groot, dat ik niet eens geschikt ben
mij te bukken en zijn sandalen los te maken.
8 Ik heb jullie wel ondergedompeld in water,
maar hij zal jullie onderdompelen in heilige Geest.”
9 En toen gebeurde het dat ook Jezus
van Nazareth in Galilea naar hem toekwam
en zich door Johannes liet onderdompelen
in de rivier de Jordaan.
10 En onmiddellijk wanneer hij uit het water opstond,
overdonderde het hem
dat de Geest als een duif in hem neerdaalde
11 en een stem klonk:
“Jij bent mijn geliefde zoon,
in wie ik instemming heb gevonden.”
We komen op het kantelpunt tussen Johannes de doper en Jezus. En Johannes begreep het van zichzelf dat hij op dat kantelpunt stond. Dat is op zich al een sterk staaltje van ‘voorloperschap’, want Jezus zal het enige tijd later net zo doen: Niet ik, maar de Vader … Mijn leven doet er niet zo toe, ik geef het ten bate van anderen …
Nog sterker wordt dat als je beseft dat Johannes ondertussen een zeker aanzien had verworven. Men zag in hem een profeet en men kwam van heinde en ver naar hem luisteren. ‘Hij was op het toppunt van zijn carrière’, zouden we vandaag zeggen. En net dán zeggen: “Er komt iemand die sterker is dan ik …”, dat is sterk – of juister: dat is Evangelisch!
Bevrijdende boodschap is het als we niet op onze strepen of verdiensten gaan staan, maar ons alleen maar ten dienste stellen van ‘G-ds Koninkrijk’, dwz de droom die G-d met zijn mensen voor heeft. Bevrijdende boodschap is het als wij ten koste van onszelf ons willen bukken voor een ander en diens sandalen (het mag ook met – desnoods versleten of vuil – velcro zijn) willen losmaken …