Lc.11,29-32 (9/03/2022)
Toen er steeds meer mensen zich rondom hem bijeen drongen, zei Jezus: “Deze generatie is een verdwaasde generatie. Ze verlangt een teken, maar er zal haar geen ander teken gegeven worden dan het teken van Jona, de profeet. Zoals Jona een teken was voor de bewoners van Nineve, zo zal ook de mensenzoon dat zijn voor deze generatie.
Bij het oordeel zal de koningin van het zuiden opstaan samen met deze generatie en zij zal haar veroordelen. Want zij kwam van de uiteinden van aarde om de wijsheid van [koning] Salomo te horen. Kijk dan toch! Hier is méér dan Salomo!
Bij het oordeel zullen de bewoners van Nineve opstaan samen met deze generatie en zij zullen haar veroordelen. Want zij hebben zich bekeerd door de prediking van Jona. Kijk dan toch! Hier is méér dan Jona!”
Zouden wij het er beter van af brengen dan de tijdgenoten van Jezus, die ‘verdwaasde generatie’? Er is een checklist om dat te weten:
Hoe ver gaan wij om wijsheid te verwerven? ‘De koningin van het zuiden’, daar werd Seba, Ethiopië, mee bedoeld, ging ervoor naar Jeruzalem, zo’n 2500km! Wat hebben wij ervoor over? Of houden we het liever gemakkelijk, onder het mom dat je het zo ver niet moet zoeken?
Luisteren wij naar profeten, en proberen we hun boodschap te begrijpen én te doen? Ook vandaag kun je oproepen horen van mensen met een misschien harde, maar heldere kijk op hoe de wereld (niet) draait. Nemen wij die boodschap ter harte en keren wij ons daad-werkelijk naar die bétere wereld toe, zoals de Ninevieten alvast wél deden als Jona dat vroeg?
En dan is er ‘het teken van Jona’: drie dagen lang in de buik van de vis – en toch weer op het droge. Aan het leven – het vólle leven, en jouw eigen taak daarin – is geen ontkomen, tenzij je doods wil blijven. Profeten vandaag mogen weten: de dageraad komt ‘op de derde dag’.
Wel, hoe staat het met onze ‘verdwaasdheid’? Tijd om er wat aan te doen?