Mt.10,37-42 (2/07/2023)
37 Wie zijn vader en moeder bemint boven mij,
is mij niet waard;
wie zijn zoon of dochter bemint boven mij,
is mij niet waard.
38 En wie zijn kruis niet aanneemt en mij achterna komt,
is mij niet waard.
39 Wie het waarachtige leven [geest-ziel] gevonden heeft,
die zal het verliezen,
en wie het waarachtige leven [geest-ziel] verloren is omwille van mij,
die zal het vinden.
40 Wie jullie verwelkomt,
verwelkomt mij,
en wie mij verwelkomt,
verwelkomt hem die mij gezonden heeft.
41 Wie een profeet verwelkomt
omdat het een profeet is,
zal het loon van een profeet ontvangen;
en wie een rechtvaardige verwelkomt
omdat het een rechtvaardige is,
zal het loon van een rechtvaardige ontvangen.
42 En wie één van deze kleinen
een beker friste te drinken zal geven
alleen maar omdat het een leerling is,
amen, ik zeg jullie:
die zal zijn loon niet ontgaan!”
Wat Jezus hier van zijn volgelingen vraagt, klinkt zeer radicaal: breken met je familie. Nochtans weet hij heel goed wat voor conflicten dit in families kan teweegbrengen. Hij heeft zelfs gezegd : “Denk niet dat ik vrede kom brengen, maar het zwaard. Ik laat de vader tegen de zoon opstaan en de moeder tegen de dochter …” (Mt. 10, 34-36). Het lastige van Jezus’ uitspraak zit er in dat wie hem wil volgen voor een radicale keuze komt te staan. Hij moet zijn kruis aannemen en zijn leven geven en daarvoor is een volwassen (los van je ouders, je familie) engagement nodig. Los van het oude kan je pas écht leren openstaan voor het nieuwe, het onbekende én signalen opvangen van G-ds nieuwe wereld.
Het is heel duidelijk én radicaal, voor Jezus heeft het project van G-d voorrang op álles.
Een lastige taak: breken met je familie en je kruis aannemen? Misschien minder lastig dan op het eerste zicht lijkt, want ‘wie goed doet, goed ontmoet’. Wanneer je openstaat voor G-d en een mens een fris glas water geeft, zal je zelfs in je onmogelijkste wensen voldaan worden.