Lc.14,25-33 (14/12/2023)
25 [Jezus trok verder naar Jeruzalem en]
velen trokken met hem mee.
Hij keerde zich naar hen toe en zei:
26 “Wie dichter bij mij wil komen,
maar zich niet losmaakt
van zijn vader en moeder,
van zijn vrouw en kinderen,
van zijn broers en zussen,
meer nog: van zichzelf,
kan onmogelijk mijn leerling zijn.
27 En wie zijn [op deze weg onvermijdelijke] kruis niet draagt
en mij volgt op mijn weg,
kan onmogelijk mijn leerling zijn.
28 Want wie van jullie die een toren wil bouwen,
zal niet eerst er bij gaan zitten
om de kosten te berekenen
en te weten of hij hem wel zal kunnen afwerken?
29 Anders legt hij misschien het fundament,
maar is niet in staat het werk te voltooien,
en begint al wie dit ziet hem te bespotten:
30 “Die mens begon te bouwen,
maar was niet in staat het te voltooien!”
31 Of welke koning die ten strijde trekt tegen een andere koning,
zal niet eerst er bij gaan zitten
om te beraadslagen
of hij met tienduizend man in staat is
op te trekken tegen de twintigduizend die op hem af komen?
32 Anders zal hij, wanneer ze nog ver zijn,
een gezant uitsturen
en vragen naar de voorwaarden tot vrede.
33 Zo kan elk van jullie
die niet loskomt van alles wat hem toebehoort,
mijn leerling niet zijn.”
Gedachtenis van Johannes van het Kruis (1542-1591). Hij is een van de belangrijkste mystici van de Katholieke Kerk. Uit zijn latere geschriften weten we dat hij zich radicaal liet leven door de liefde van Jezus. Het lijden en de dood tot op het kruis waren voor hem het ultieme teken van die Liefde. Hij zag dat Jezus het lijden voor lief nam, omdat hij niet kon stoppen met mensen lief te hebben. En dat Jezus zich zó ‘leeg’ maakte, om ‘vol te zijn van Gods liefde’. Dat is wat hem inspireerde en wat de kern vormt van zijn latere mystiek.
Stel je even voor: je bent samen met Jezus onderweg. Plots draait hij zich om en zegt: “Als het je menens is, als je echt dichter bij mij wilt komen, dan zal je álles moeten loslaten.” Het gaat hier niet over Jezus ‘een beetje nadoen’. Het gaat over een radicaal relationeel leven mét Jezus. Je leeg maken om je te laten vol stromen met G-ds onbaatzuchtige Liefde. Jezus is echter niet zomaar de eerste de beste. Hij (het meest wezenlijke in hem) bestaat alleen maar doorheen een radicale, alles omvattende liefdesrelatie met (het wezenlijke van) zijn Vader. Als wij nu écht vol-ledig kiezen voor hem, dan zullen we alles moeten loslaten (leeg worden) en ons toevertrouwen aan hem zodat hij ons kan opnemen in die omvattende relatie en wij mogen volstromen met die goddelijke liefde.
Je begint er dus beter niet onnadenkend aan. Het vraagt dat je er even bij gaat zitten. Maar als je (zoals Johannes van het Kruis) het waagt om je over te geven aan die onbaatzuchtige Liefde, zal je vaststellen dat dit de weg is van het volle leven, een weg die toekomst belooft omdat ze een bestemming heeft.