Lc.17,20-25 (16/11/2023)
20 De Farizeeën vroegen hem nu
wanneer het rijk van God zou komen.
Hij antwoordde hen:
“Het koninkrijk van God komt niet zintuigelijk observeerbaar.
21 Je kunt niet zeggen:
Kijk, hier!, of: Kijk, daar!
Want het koninkrijk van God is binnenin jullie.”
22 Tegen zijn leerlingen zei hij nu:
“Er zullen dagen komen
dat jullie zullen wensen één dag van de mensenzoon te zien,
maar je zult die niet zien.
23 Men zal tegen jullie zeggen:
Kijk, hier!, of: Kijk, daar!
Ga daar niet heen; volg ze niet.
24 Want zoals de bliksem de hemel verlicht
van het ene eind tot het andere,
zo zal het ook zijn op de dag van de mensenzoon.
25 Maar eerst moet hij veel lijden,
verworpen worden door de mensen.”
De Farizeeën willen weten waar ze moeten zijn om in het rijk van G-d te komen. Alsof je er gewoon naartoe kunt gaan, er even kunt vertoeven, om dan weer verder te gaan. Jezus legt het nog een keertje uit. Het rijk van G-d is geen stad en ook geen land ergens op de wereldkaart. Het is niet aanwijsbaar. Je kan er niet zomaar naartoe gaan. Het is een levenshouding, een manier van in het leven staan die vertrekt van binnenuit. Het is dus geen kwestie van ‘Kijk, daar moet je zijn’, maar wel ‘Kijk, daar gebeurt het’.
De leerlingen (en wij) worden gewaarschuwd dat het niet de meest vanzelfsprekende manier van leven is. Het is geen kwestie van de goegemeente zomaar te volgen. Het is een bewuste keuze om je leven te breken en te delen voor de ander. Het is een levenshouding die maatschappelijk niet gewaardeerd wordt. Je zal bestempeld worden als naïeveling, aan de kant gezet en ja zelfs doodgezwegen. Jezus weet waarover hij spreekt. Hij heeft het meegemaakt en is ons hierin voorgegaan. En toch … het is in deze goddelijke mens, ín zijn lijden, dat G-ds rijk gebeurde en steeds opnieuw gebeurt!