Mc.1,7-11 (10/1/2021)
Johannes kondigde aan: “Er komt iemand aan die sterker is dan ik,
iemand zo groot, dat ik niet eens geschikt ben mij te bukken en zijn sandalen los te maken.
Ik heb jullie wel ondergedompeld in water, maar hij zal jullie onderdompelen in heilige Geest.”
En toen gebeurde het dat ook Jezus van Nazareth in Galilea naar hem toekwam
en zich door Johannes liet onderdompelen in de rivier de Jordaan.
En onmiddellijk wanneer hij uit het water opstond, overdonderde het hem dat de Geest als een duif
in hem neerdaalde en een stem klonk: “Jij bent mijn geliefde zoon, in wie ik instemming heb gevonden.”
Je moet waarschijnlijk klein/zwak genoeg zijn om te kunnen zien en aanwijzen: na mij komt iemand die groter/sterker is dan ik …
Je moet waarschijnlijk eerst zelf ondergedompeld zijn in de Geest, eer je anderen kunt onderdompelen in heilige Geest …
Staan we er ooit bij stil dat wij deze onderdompelingen al ontvangen hébben, namelijk bij ons doopsel?
Doopsel spreekt van die kleinheid: het overspoelende water staat voor alles wat mij (makkelijk) kan vernietigen.
Dat is mijn mensenbestaan! Maar ín het doopsel ontvang ik grootheid (om door te geven):
ik mag opstaan uit die vernietiging. Dood heeft nooit het laatste woord!
Doopsel spreekt van het ontvangen van de Geest: je wordt gezalfd – christos-messias!
Zo overdonderd door de inwoning van Gods Geest in ons, kunnen wij tot vindplaats worden van God voor anderen!
Gedoopt worden is geen lichte zaak. Jezus vond zich niet ‘te groot’ om ook dat doopsel te ondergaan.
De gevolgen zijn niet te overzien … het begin van zijn ‘openbaar leven’!