Mc. 16,15-20 (25/04/2023)
15 Jezus zei tegen hen [zijn leerlingen]:
“Ga de hele wereld in
en verkondig de bevrijdende boodschap
aan de gehele schepping!
16 Wie in vertrouwen zal leven
en ondergedompeld worden,
die zal bevrijd worden;
maar wie niet in vertrouwen zal leven,
zal veroordeeld worden.
17 En dit zijn de tekenen
die de vertrouwenden zullen vergezellen:
Ze zullen in mijn naam demonen uitdrijven,
ze zullen nieuwe talen spreken,
18 ze zullen slangen vastnemen
en dodelijk vergif drinken zonder dat het hen schaadt,
ze zullen zwakken de handen opleggen
en ze zullen het goed stellen.”
19 Nadat de Heer zo tegen hen gesproken had,
werd hij opgenomen in de hemel [1Kon.2,11]
en zit aan de rechterhand van God. [Ps.110,1]
20 Maar zij trekken er op uit en verkondigen overal.
De Heer werkte met hen mee
en bekrachtigde het woord
door de tekens die het vergezelden.
Dit is het verhaal van de leerlingen, hoe zij – in vertrouwen – door Jezus gezonden worden.
Hij zendt hen op weg met een pittige opdracht: getuigen van G-ds Liefde, van leven dwars door dood en doodsheid heen. Van Marcus horen we hoe dat eruit zal zien: Alles wat mensen bezet houdt zal verdwijnen, mensen worden opgericht, geen kwaad kan hen meer deren, …
Elke generatie opnieuw worden mensen – door G-d – aangeraakt om de eigen zending te ontdekken/vervullen, de eigen verantwoordelijkheid op te nemen. Ooit leerde ik een begrip dat hierover gaat, nl. het begrip ‘legaat’: het geheel van waardevolle elementen uit de traditie waarin je bent geworteld. Geloven en je verantwoordelijkheid ontdekken gaat over dit legaat opnemen, en daarin je eigen kleur mengen. Zó mag je het zichtbaar maken in je leven en doordragen met het oog op komende generaties, op toekomst.