Mt.10,16-23 (8/07/2022)
“Kijk, ik zend jullie uit als schapen temidden van wolven. Wees dus schrander als slangen en een-voudig als duiven. En pas op voor de mensen! Want ze zullen jullie overleveren aan gerechtshoven en jullie geselen in hun samenkomsten [synagoge]. Je zult voor stadhouders en koningen geleid worden omwille van mij, tot getuigenis voor hen en voor de volken. Wanneer ze echter jullie overleveren, wees dan niet gezorgd over hoe of wat je moet zeggen, want op dat uur zal wat je te zeggen hebt je gegeven worden, want niet jullie zijn het die dan spreken, maar het is de Geest van de Vader die in jullie spreekt.
Een broer zal een broer uitleveren ter dood, een vader een kind, kinderen zullen opstaan tegen hun ouders en hen doden; je zult door allen gehaat worden omwille van mijn naam; maar wie standvastig blijft ten einde toe, zal bevrijd worden.
Wanneer ze je in die stad vervolgen, vlucht naar een andere. Amen, ik zeg jullie: Je zult met de steden van Israël niet ten einde zijn voordat de mensenzoon komt!”
De waarschuwingen die Jezus hier aan zijn kandidaat-volgelingen geeft, zijn niet min. Bezin dus eer je begint!
We zouden ook kunnen zeggen: Bemin eer je begint! Wie zijn christen-zijn niet beleeft vanuit een diepgaande relatie met Jezus – “omwille van mijn naam” – zal nooit de standvastigheid bereiken om in al die omstandigheden rechtop te blijven. De innige vriendschapsverbinding met hem is de noodzakelijke voedingsbron om een leven in zijn spoor uit te houden.
Jezus heeft zijn leerlingen nooit een makkelijk leventje beloofd, ook geen zonder zorgen. Wél heeft hij beloofd er ‘in zijn Geest’ bij te zijn, net zoals zijn Vader het ook beloofd had aan Abraham en Mozes: Ik zal er zijn! Het was in diezelfde relatie dat Jezus stond om zijn zending in de wereld te kunnen volbrengen. Zouden zijn leerlingen er dan zonder kunnen?
Bemin eer je begint. De innige vriendschapsverbinding met Jezus, daar begint het voor ons allemaal mee. Beginnen …