Verbonden Léven

Mt.15,21-28 (3/08/2022)
 
Jezus ging van daar weg en trok zich terug naar de [‘heidense’] streek van Tyrus en Sidon. Kijk! Een Kananeese [dus ‘heidense’] vrouw uit dat gebied kwam naar hem toe en schreeuwde: “Heb medelijden met mij, Heer, zoon van David! Mijn dochter is in de macht van iets kwaads.” Hij echter antwoordde haar geen woord.
Zijn leerlingen die bij hem waren, zeiden: “Stuur haar weg, want ze schreeuwt achter ons aan.” Hij antwoordde echter: “Ik ben alleen gezonden naar de verloren schapen van het huis van Israël.”
Zij viel echter voor hem neer en smeekte: “Heer, help mij!” Maar hij antwoordde: “Het is niet goed het brood van de kinderen te nemen en dat naar de hondjes [= de heidenen] te werpen.” Zij echter weerlegde: “Toch wel, Heer, want ook de hondjes eten van de kruimels die van de tafel van hun meesters vallen.”
Toen antwoordde Jezus haar: “O vrouw, groot is je vertrouwen! Het moet gebeuren zoals je bedoelt.” En vanaf dat uur was haar dochter geheeld.
 
We hadden het er vroeger al over hoe we hier het interessante voorval zien dat Jezus zich door een andersgelovige laat ‘bekeren’, waarmee met dat laatste niet wordt bedoeld dat hij een ander geloof aanneemt, maar wel dat hij dieper doordringt in zijn eigen geloof.
Vandaag komt hierbij de vraag op: Maar waarom ging hij dan naar dat gebied. Hij wist toch dat daar alleen ‘heidenen’ woonden? 
Misschien zocht hij alleen rust en ging hij er van uit dat ze hem daar niet lastig zouden vallen. Is het vreemd dat je je rust moet zoeken tussen vreemden? Misschien toch niet. Waarom gaan we op vakantie? Waarom zijn we blij even van de dagelijkse collega’s af te zijn? Waarom kunnen we ons net buiten een vertrouwde kring zo op ons gemak voelen? Wellicht omdat die ‘vreemden’ mij alleen met de ogen van het hier-en-nu’ bekijken, zonder vooringenomenheid of verwachtingen – en dat is bevrijdend!
Een andere ‘reden’ zou kunnen zijn dat mensen (en Jezus dus ook) al eens iets doen zonder te weten waarom – en dat dat merkwaardig verrijkend kan uitdraaien!
Drie gedachten die ook voor ons inspirerend kunnen zijn …