Mc.16,15-20 (25/04/2022) – feest vd evangelist Marcus
Jezus zei tegen hen [zijn leerlingen]: “Ga de hele wereld in en verkondig de bevrijdende boodschap aan de gehele schepping! Wie in vertrouwen zal leven en ondergedompeld worden, die zal bevrijd worden; maar wie niet in vertrouwen zal leven, zal veroordeeld worden.
En dit zijn de tekenen die de vertrouwenden zullen vergezellen: Ze zullen in mijn naam demonen uitdrijven, ze zullen nieuwe talen spreken, ze zullen slangen vastnemen en dodelijk vergif drinken zonder dat het hen schaadt, ze zullen zwakken de handen opleggen en ze zullen het goed stellen.”
Nadat de Heer zo tegen hen gesproken had, werd hij opgenomen in de hemel [1Kon.2,11] en zit aan de rechterhand van God. [Ps.110,1] Maar zij trekken er op uit en verkondigen overal. De Heer werkte met hen mee en bekrachtigde het woord door de tekens die het vergezelden.
Marcus is het oudste Evangelie dat we kennen. Jezus is dan wellicht zo’n 30 jaar dood en het groepje leerlingen een marginaal fenomeen, zelfs in Palestina, laat staan op het wereldtoneel. Toch is hij aan het eind van zijn boek, waarin hij het leven en sterven van Jezus heeft verteld, er heel duidelijk over: en nu is het aan jullie! Wat je ontvangen hebt, geef het door, en niet zomaar een beetje hier of daar, maar aan de gehele schepping! Als dát niet van vertrouwen spreekt?!
En waarmee moeten ze het doen? “Dit zijn de tekenen die de vertrouwende zullen vergezellen” … Her- en herlees maar … en durf erop vertrouwen, want “God werkt met hen mee”!
Ja, ook vandaag geldt deze opdracht én belofte nog onverminderd voor elk wie het meent met zijn leerlingschap van Jezus. De kracht van die belofte – die tegelijk de kracht is om de opdracht op te nemen – wordt des te duidelijker als we de tekenen in ons leven beginnen te herkennen. Zíe – en vertrouw – dat je ‘demonen uitdrijft’; hóor – en vertrouw – dat je ‘een nieuwe taal spreekt’; … en je zult met deze bevrijdende boodschap voortgestuwd worden naar de gehele schepping!