Mc.6,45-52 (11/01/2023)
Onmiddellijk [na de broodbreking voor vijfduizend mensen] dwong hij zijn leerlingen in de boot te stappen en hem vooruit te gaan naar de overkant, naar Betsaïda, terwijl hijzelf het volk zou wegsturen. Hij nam afscheid van hen en vertrok naar de berg om te bidden.
Toen de avond viel was de boot in het midden van het meer en hij, alleen, aan land. En hij zag hen zich afbeulen met roeien, want er stond tegenwind. Naar het einde van de nacht toe kwam hij naar hen toe, wandelend over het meer, en hij wilde hen voorbijgaan [zoals bij Mozes (Ex.33,19.22;34,6) en Elia (1Kon.19,11)].
Maar toen zij hem zagen wandelen op het meer, dachten ze dat het een spookverschijning was en ze schreeuwden het uit, want ze zagen hem allen en raakten in paniek. Onmiddellijk zei hij tegen hen: “Hou moed! Ik ben het; wees niet bang!” Hij stapte bij hen in de boot en de wind bedaarde. Zij waren totaal uit hun lood en verbijsterd want bij het brood-gebeuren waren ze nog niet tot inzicht gekomen, hun hart was verhard.
Het verhaal gaat dat de leerlingen vooruit worden gestuurd om Jezus voor te gaan naar de overkant. Geen simpele opdracht lijkt het. Ze krijgen de wind van voren. Het wordt hard labeur. Na zijn gebed loopt Jezus over het water naar hen toe. Ze raken in paniek.
Hij wil aan hen voorbijgaan, maar wanneer hij hun angst ziet, schort hij z’n plannen op. Hij stapt bij hen in de boot. Hij laat ze niet alleen met hun angst. “Hou moed! Wees niet bang!”
Zij waren uit hun lood geslagen en begrijpen niets van dit wonderlijke gebeuren. Wij wel?
Het wonder is niet zozeer dat Jezus over het water loopt, maar wel:
- Dat hij ongeloof overwint en angst verslaat.
- Dat leven mét hem aan boord, onrust en onzekerheid – het duister van de vallende avond – overwint.
Hij doet je weigeren te geloven dat je kopje onder gaat, en dat je dreigt te verdrinken in het stormachtige water van het leven. Hij blijft tot de wind gaan liggen is. Hij blijft tot je zijn aanwezigheid vermoedt, … dan komt er rust, stille zekerheid. Een stille overtuiging, voorbij alle woorden, voorbij alle geruis.