Joh.17,20-26 (20/08/2021)
Niet alleen voor hen [de leerlingen] bid ik, maar ook voor wie door hún woord nog zullen vertrouwen in mij; opdat allen één zijn, Vader, zoals Jij in mij en ik in Jou; opdat ook zij in ons één zijn; opdat de wereld zou geloven dat Jij mij hebt gezonden.
En ik heb de grootsheid die Jij mij gegeven hebt ook aan hen gegeven; opdat zij één zijn
zoals wij één zijn; ik in hen en Jij in mij opdat zij voltooid zouden zijn tot één; en opdat de wereld erkent dat Jij mij gezonden hebt en hen daad-werkelijk hebt liefgehad zoals Jij mij hebt liefgehad.
Vader, diegene die Jij mij gegeven hebt, het is mijn bedoeling dat ook zij zijn waar ik ben
samen met mij; opdat zij aanschouwen mijn grootsheid die Jij mij gegeven hebt omdat Je mij hebt liefgehad nog vóór de grondvesting van de wereld.
Integere Vader, de wereld heeft Jou niet erkend, maar ik heb Jou erkend en dezen hebben erkend dat Jij mij gezonden hebt; en ik heb hen Jouw naam bekend gemaakt en zal die blijven bekend maken opdat de daad-werkelijke liefde waarmee Jij mij hebt liefgehad
ook in hen is en ik in hen.
Heb je ooit al eens mogen ervaren hoe leven-gevend het is als mensen voor je bidden?
Bidden voor… prikkelt de verbondenheid, het versterkt de betrokkenheid op elkaar en geeft zodoende de nodige kracht en energie om door te gaan, om staande te blijven.
Vandaag is het Jezus die voor mij bidt! Is hij dan zo betrokken op mij? Durf ik dat te aanvaarden en van daaruit te leven?
Vanuit die betrokkenheid spreekt hij zijn verlangen uit naar de Vader toe. Hij wil immers niks liever dan dat ook ik mag ervaren wat het met een mens doet te Leven-IN-vertrouwen. Hij weet zich in Liefde gedragen. Die Liefde heeft zijn leven vol(ge)maakt en dat wenst hij ook mij toe.
Als dit gebed nu eens ten volle, tot diep in mij zou mogen doordringen, dan zal ook ik geraakt worden en bidden … vol verlangen … om het volle leven voor m’n medemens. De verbondenheid zal dan groeien en samen zullen we in eenheid met elkaar en met G-d mogen Léven.